Gminny Konkurs Literacki „Mamo, Tato nie pij…”
Praca Patrycji Gadoś – uczennicy Publicznego Gimnazjum im. Jana Pawła II w Woli Rębkowskiej
Krystyna, 10.12.2009 r.
Kochana Mamo, Kochany Tato!
Minęły już dwa lata i trzy miesiące od naszego rozstania, A ja ciągle wyobrażam sobie, że to było wczoraj. Tego po prostu chyba nie da się wyrzucić z pamięci. Rozstanie. Nawet nie widzieliście, kiedy mnie od Was zabrano, byliście zupełnie pijani. Teraz też nie próbujecie walczyć o mnie. Czy alkohol jest ważniejszy? Czy alkohol zastąpił Wam miłość dziecka, pocałunki, przytulenia? A przecież nie zawsze było źle! Kiedyś byliśmy kochającą się rodziną, a ja Waszą maleńką kruszyną. Chodziliśmy razem na spacery, na lody. Potrafiliśmy śmiać się i rozmawiać. Do czasu pojawienia się problemu, mojego największego wroga – ALKOHOLU.
Wiele razy widziałam Was pijanych na ulicy, słyszałam dowcipy kolegów i komentarze sąsiadów na Wasz temat. Czułam ogromny wstyd, ale nie potrafiłam wam pomóc… miałam tylko jedenaście lat. To Wy – rodzice – powinniście być odpowiedzialni i znaleźć właściwe rozwiązanie swoich problemów, tylko dlaczego wybraliście alkohol? On niszczy człowieka, jego organizm, psychikę, duszę. Zabija człowieczeństwo. Niszczy też tych, którzy muszą żyć z alkoholikiem pod jednym dachem. Proszę przemyślcie to. Potrzeba tylko Waszej własnej, silnej woli i chęci, aby przestać pić.Tato, nie mam do ciebie żalu, pozbyłam się tego uczucia. Mimo iż jesteś alkoholikiem, jesteś też moim ojcem. Mamo, Ty też na zawsze pozostaniesz moja Mateńką, którą kocham. Tęsknię za Wami! Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, ludzie mówią, że są to święta rodzinne. Ja nie mam rodziny, jestem tu sama wśród obcych dla mnie ludzi. A Wy – czy usiądziecie do wigilijnego stołu? Czy zatęsknicie za mną? Czy jeszcze mnie kochacie?
Proszę…przestańcie pić! Może los da nam jeszcze jedną szansę i następne święta spędzimy razem?!
Chciałabym, żeby ten list był moim świątecznym prezentem. Pozdrawiam, całuję i obiecuję, że nigdy o Was nie zapomnę!
Wasza córka
Patka