W dniu 5 października 1954 roku Wojewódzka Rada Narodowa w Warszawie podzieliła obszar powiatu garwolińskiego. W granicach obecnej gminy powstały 4 gromadzkie rady narodowe. Część obszaru obecnej gminy należała też do gromad z ośrodkiem poza terenem obecnej gminy.

Na północnych krańcach utworzono gromadę Wola Rębkowska z siedzibą w Woli Rębkowskiej. W jej  skład weszły obszary wsi: Jagodne, Krystyna, Miętne, Wola Rębkowska oraz Kolonia Rębków. Wszystkie z dawnej gminy Wola Rębkowska. W centrum współczesnej gminy powstała gromada Rębków, w skład której weszły miejscowości: Rębków Parcele, Stoczek, Wilkowyja, Ewelin i Rębków.Na południu powstała gromada Ruda Talubska. W jej składzie znalazły się miejscowości: Czyszkówek , Górki, Lucina, Ruda Talubska, Taluba i Zakącie. Ta ostatnia miejscowość należała wcześniej do gminy Górzno. Pozostałe do gminy Wola Rębkowska. Na zachodnich krańcach utworzono gromadę Budy Uśniackie. W jej skład weszły miejscowości: Budy Uśniackie, Uśniaki, Wola Władysławowska (z gminy Wola Rębkowska) oraz Kościeliska, Natolin, Stara Huta z gminy Osieck. Te ostatnie miejscowości obecnie także należą do gminy Osieck, z wyjątkiem Starej Huty.    

Na północno-wschodnich krańcach powstała gromada Głosków (dziś w gminie Borowie). W skład tejże gromady weszły miejscowości Niecieplin, Puznów Stary i Nowy z dawnej gminy Wola Rębkowska oraz Wilchta z dawnej gminy Parysów. Na wschodzie powstała gromada Unin. W jej składzie znalazły się miejscowości Goździk, Unin i Unin Kolonia, wszystkie z dawnej gminy Górzno. Na południu utworzono gromadę Mierżączka (obecnie gmina Górzno). W jej składzie znalazły się miejscowości Mierzączka, Sulbiny i Sławiny z dawnej gminy Górzno. W 1959 roku dokonano zmian w podziale na gromady wiejskie. Z gromady Rębków wyłączono wsie: Rębków, Rębków Parcele, Ewelin oraz kolonię Rębków i włączono je do gromady Wola Rębkowska. Z gromady Ruda Talubska wyłączono wieś Zakącie i włączono ją do gromady Rębków. Dodatkowo uchwała WRN Warszawa głosiła: W powiecie garwolińskim przenosi się siedzibę gromady Rębków ze wsi Rębków do wsi Marianów,  a nazwę gromady Rębków zmienia się na Marianów.

Po licznych zmianach w okolicach Garwolina pozostały gromady: Wola Rębkowska, Ruda Talubska, Głosków, Marianów, Budy Uśniackie, Górzno.

GROMADA BUDY UŚNIACKIE

Gromada Budy Uśniackie została powołana w końcu 1954 roku. W jej skład weszły miejscowości: Budy Uśniackie, Uśniaki, Wola Władysławowska, Kościeliska, Natolin, Stara Huta. Akta Prezydium GRN Budy Uśniackie zachowały się dopiero od 1965 roku.

W kadencji 1955-1958 w skład GRN  Budy Uśniackie wchodzili:

  • Płatek Stanisław,
  • Miętus Henryk,
  • Piłka Józef,
  • Pyza Władysław,
  • Grzegrzółka Stanisław,
  • Adaszewska Janina,
  • Rendaszka Antoni,
  • Barejko Bolesław,
  • Chodkiewicz Wacław,
  • Gontarz Józef,
  • Mroczek Józef,
  • Karpisz Stanisław,
  • Połeć Stanisław,
  • Sibilski Czesław,
  • Gajowniczek Maria,
  • Szczypak Paweł.

Przewodniczącym GRN w 1955 roku został Józef Mroczek Zapewne przewodził gromadzie do 1958 roku. W lutym 1958 roku przeprowadzono kolejne wybory do rad narodowych. W skład GRN weszli ( kadencja 1958-1961):

  • Porycki Stanisław,
  • Barejko Bolesław,
  • Kędziorek Jan,
  • Rędaszka Antoni,
  • Bartnik Wacław,
  • Grzegrzółka Stanisław,
  • Okrasa Wacław,
  • Gontarz Józef,
  • Mroczek Józef,
  • Bronisz Jan,
  • Pyza Władysław,
  • Przychodzki Jan,
  • Karpisz Stanisław,
  • Świderski Władysław,
  • Sybilski Czesław,
  • Kurowski Stanisław,
  • Szczypek Henryk.

W kwietniu 1961 roku przeprowadzono ponownie wybory do rad narodowych. Do GRN Budy Uśniackie wybrano:

  • Żołądek Piotr,
  • Baran Władysław,
  • Okrasa Wacław,
  • Karczmarczyk Czesław,
  • Barejko Bolesław,
  • Kędziorek Jan,
  • Łączyński Stanisław,
  • Płatek Józef,
  • Fic Jan,
  • Witak Władysław,
  • Pyza Władysław,
  • Sulbiński Stanisław,
  • Gajowniczek Maria,
  • Gontarz Jan,
  • Sybilski Czesław,
  • Przychodzki Jan,
  • Tracz Szczepan.

Na stanowisko Przewodniczącego GRN wybrano Czesława Sybilskiego.  W archiwum państwowym w Otwocku zachowały się tylko akta z lat 1965-1968. W styczniu 1965 roku na czele gromady nadal stał  Czesław Sybilski. Funkcję sekretarza gromadzkiego sprawował  Czesław Santorek.

Sołtysi w 1965 roku:

Nazwa miejscowości

Nazwisko i imię

Wiek

Wola Władysławowska

Szczypek Henryk

39

Uśniaki

Połeć Stanisław

49

Władysławów

Jan Głowala (do 1966), Antoni Możdżonek (od 1966)

39

Budy Uśniackie

Tadeusz Garwoliński

32

Lipiny

Sulbiński Stanisław

40

Natolin

Wawer Szymon

58

Stara Huta

Baran Antoni

30

Kościeliska Nowe

Kędziorek Jan

35

Sołtysi składali następującą przysięgę: „Ślubuję uroczyście jako sołtys przyczyniać się do umacniania więzi władzy państwowej z ludem pracującym, troszczyć się o jego sprawy nie szczędząc swych sił dla wykonania zadań Gromadzkiej Rady Narodowej”.

Z okazji wyborów do rad narodowych w 1961 roku na zebraniach wiejskich zbierano postulaty ludności. W początkach 1965 roku przeprowadzano weryfikację stanu wykonania postulatów ludności w poszczególnych obszarach:

Rolnictwo i Leśnictwo

W 1961 mieszkańcy wsi Kolonia Kościeliska postulowali elektryfikację gromady. Postulat ten miano zrealizować dopiero w 1965 roku z uwagi na luźną zabudowę wsi. Przeprowadzono za to wnioskowaną klasyfikację gruntów (1962-1963) w całej gromadzie.

Handel i Przemysł

Postulowano budowę sklepów GS. Ze środków PZGS zakupiono kioski sklepowe dla wsi Budy Uśniackie i Stara Huta. Jednym z postulatów było „zwiększyć przydział belek żelaznych i płyt pilśniowych”, W tym punkcie zapisano „postulat nierealny. Belki i płyty są artykułami deficytowymi i są rozdzielane centralnie. Belki żelazne mogą być zastąpione dźwigarami strunobetonowymi produkowanymi w Pilawie”.

Komunikacja

Jednym z postulatów było „połączyć wszystkie wsie drogami o nawierzchni twardej lub żwirowej”. W 1965 roku zapisano „Nie jest w stanie sił Prezydium i PZDL w Garwolinie żeby w minionym okresie 4 lat połączone zostały wszystkie wsie drogami o nawierzchni brukowej lub żwirowej”. Innym postulatem było „spowodować częstsze kursy PKS do Bud Uśniackich w godzinach popołudniowych”. Wniosek załatwiono w 1962 roku.

Oświata i Kultura

Jednym z postulatów było zbudowanie szkoły w Natolinie. Nie zrealizowano go z powodu innych pilnych budów. Nie prowadzono też postulowanych budów domów ludowych z powodu braku wkładów społecznych i dokumentacji.

Administracja i inne

Postulatem w tej sprawie było „Udzielenie instruktażu sekretarzowi gromadzkiemu w sprawie odnoszenia się do interesantów.” W sprawozdaniu z wykonania postulatu zapisano „sekretarz gromadzki został zwolniony z pracy”. Jak widać w tej sprawie przekroczono nawet wnioski ludności.

W dniu 30 maja 1965 roku miały miejsce wybory do rad narodowych. W skład GRN kadencji 1965-1969 wchodzili:

  • Żołądek Piotr,
  • Okrasa Wacław,
  • Grzegrzółka Władysław,
  • Kędziorek Jan,
  • Barejko Bolesław,
  • Fic Jan,
  • Witak Władysław,
  • Wawer Szymon,
  • Przychodzki Jan,
  • Pyza Władysław,
  • Płatek Józef,
  • Sulbiński Stanisław,
  • Sibilski Czesław,
  • Świderski Jan,
  • Gontarz Jan s. Józefa,
  • Zapałowski Marian,
  • Połeć Stanisław.

W dniu 11 czerwca 1965 roku zebrała się po raz pierwszy nowa GRN.  Dokonano wyboru władz. Wygłoszono referat „Wnioski do działalności rady w świetle przeprowadzonej Kampanii Wyborczej”. Ślubowanie odczytał najstarszy wiekiem radny – Józef Płatek. W skład Prezydium wybrano następujące osoby: Czesław Sybilski – Przewodniczący i członkowie: Józef Płatek, Piotr Żołądek, Bolesław Barejko.Powołano także przewodniczących komisji:

Nazwa komisji

Imię i nazwisko przewodniczącego

Komisja Planowania Gospodarczego i Budżetu

Jan Gontarz

Komisja Rolnictwa, Leśnictwa i Zaopatrzenia Ludności

Jan Przychodzki

Przewodniczący Komisji Oświaty, Kultury i Spraw Socjalnych

Szymon Wawer

Przewodniczący Komisji Dróg i Mienia Gromadzkiego

Jan Fic

Przewodniczący Komisji Mandatowej

Władysław Pyza

Na inauguracyjnej sesji wspominano zasługi Polski Ludowej w rozwoju gromady Budy Uśniackie. Należały do nich: elektryfikacja oraz budowa szkół w Natolinie (?)Woli Władysławowskiej, a także budowa siedziby gromady w Budach Uśniackich. W 1967 roku zakończono budowę drogi Budy Uśniackie-Wola Władysławowska. Podstawową sprawą, jaką zajmowała się gromada było rolnictwo, w tym również zwalczanie szkodników roślin. Na jednej z letnich sesji GRN Przewodniczący „przedstawił w jaki sposób odbywa się zwalczanie stonki ziemniaczanej, nadmienił również, że mamy delegata wytypowanego przez PPRN w Garwolinie ob. Piłkę Józefa jako pełnomocnika do zwalczania stonki ziemniaczanej na naszym terenie.”

W 1967 roku złożono raport na temat bezpieczeństwa w gromadzie, w którym czytamy: „Teren Bud Uśniackich jest odległy od posterunku MO o około 10 km, z tej racji teren nie jest należycie zabezpieczony. Ponadto posterunek MO winien mieć 4 funkcjonariuszy, a nie dwóch jak to jest obecnie. Teren Bud Uśniackich zaliczony jest do terenów najbardziej zagrożonych, a to dlatego, że notowano włamania do sklepu w Starej Hucie w 1967 roku dwa razy. Ponadto notowane są dwa przestępstwa a mianowicie: kradzież drzewa i handel wódką. Stwierdzono także, że w niektórych wsiach jest źle pełniona warta nocna tj. we wsiach Stara Huta, Natolin, Budy Uśniackie, warty nocne pełnią osoby powyżej 60 roku życia, co jest niezgodne z ustawą. Komendant MO w dalszym ciągu swej wypowiedzi poruszył sprawę rozbudowy Organizacji ORMO, ponieważ na terenie Bud Uśniackich jest zaledwie 5 członków ORMO, a stwierdzono, że gdzie jest bardziej liczebna organizacja ORMO tam jest mniej włamań lub innych przestępstw” (….).W latach sześćdziesiątych wiele uwagi poświęcano sprawom zabezpieczenia przeciwpożarowego. Raport na ten  temat informował: „W dniu 24 kwietnia 1967 zespoły kontrolne wyruszyły na wyznaczone im sołectwa w celu sprawdzenia bezpieczeństwa przeciwpożarowego kontrolując 340 zagród wiejskich i cztery sklepy GS Wola Rębkowska w 9 sołectwach, sporządzając 49 ostrzeżeń. Zespoły kontrolne kontrolowały zagrody gospodarcze pobieżnie, a sporządzone ostrzeżenia są w większej części źle wypełnione a nawet w ogóle nieczytelne. Do najczęściej występujących usterek spotykanych w br. w obejściach gospodarskich to materiały łatwopalne przy budynkach, które zostały za przyczyną zespołów kontrolnych usunięte, a po miesiącu lub dwóch ponownie rolnicy zaniedbali bezpieczeństwo przeciwpożarowe zwożąc do swych obejść materiały łatwopalne i bezładnie je składając. Musimy stwierdzić z powyższego, że zespoły kontrolne na naszym terenie działają bardzo krótko, bo tylko w przeciągu kilku dni a po upływie tych kilku dni żaden członek powołanego zespołu nie interesuje się zabezpieczeniem przeciwpożarowym i nie zwróci uwagi nawet swemu sąsiadowi o rażących brakach lub niedbalstwie, które grozi wybuchem pożaru.”

Raport na temat działalności Ochotniczych Straży Pożarnych informował: „Na terenie naszej GRN mamy trzy OSP i tak straż w Woli Władysławowskiej jest najbardziej aktywną organizacją społeczną i może poszczycić się dobrym stanem remizy jak posiadanym samochodem i dość dobrym sprzętem przeciwpożarowym. Bardzo w opłakanym stanie jest straż w Starej Hucie, która posiada remizę a raczej ruderę, która grozi zawaleniem. Nie lepiej jest również i ze sprzętem przeciwpożarowym a mianowicie wężami, które w większości nie nadają się do użytku. OSP w Natolinie jest najmłodszą, (powstałą około 1966 roku), lecz dość aktywną jednostką. Nie posiada remizy lecz w czynie społecznym buduje garaż na sprzęt jaki posiada, który energicznie gromadzą”. W końcu lat sześćdziesiątych gromada Budy Uśniackie nadal prowadziła budowę swojej siedziby.

Sołtysi w 1967 roku:

Nazwa miejscowości

Imię i nazwisko

Wola Władysławowska

Henryk Szczypek

Uśniaki

Stanisław Połeć

Władysławów

Antoni Możdżonek

Budy Uśniackie

Wacław Grzegrzółka

Lipiny

Sulbiński Stanisław

Natolin

Wawer Szymon

Stara Huta

Władysław Piętka

Kościeliska Nowe

Jan Kędziorek

Kościeliska Stare

Bolesław Barejko

W 1968 roku urywają się akta Prezydium GRN Budy Uśniackie.

GROMADA GŁOSKÓW

Gromada Głosków obejmowała miejscowości: Niecieplin,  Puznów Stary i Nowy, Głosków   oraz Wilchta. Z uwagi na to, że Głosków nie należy obecnie do gminy Garwolin nie będziemy omawiać historii tej gromady. Warto jednak wymienić radnych, gdyż wielu z nich pochodzi z miejscowości wchodzących obecnie w skład gminy Garwolin. Kadencja 1954-1958:  Karbowski Józef, Szulc Jan, Mucha Władysław, Krzywoń Zofia, Mikulski Stanisław, Wielgosz Jan, Zając Łucja, Kowalczyk Jan, Broniszewski Wacław, Korzeniowski Bolesław, Domarecki Stanisław, Szymborski Stanisław, Przybysz Władysław, Piesiewicz Feliks, Mikulski Piotr, Miętus Wacław, Kowalski Jan, Czajka Franciszek, Bogusz Franciszek,

Wielgosz Władysław, Basak Stefan. Kadencja 1958-1961: Przybysz Władysław, Domarecki Stanisław, Zalewski Ignacy, Czajka Franciszek, Makulec Zygmunt, Biernacki Piotr, Piesio Stanisław, Makulec Antoni, Szulc Jan, Wielgosz Marian, Radziej Władysław, Mucha Władysław, Drewnik Józef, Kowalczyk Jan, Gadoś Mieczysław, Domański Antoni, Bogusz Józef, Kowalski Stanisław, Jankowski Józef, Wielgosz Władysław, Zając Stanisław.

Gromada Głosków funkcjonowała do końca 1972 roku.

GROMADA RĘBKÓW/MARIANÓW

Gromada Rębków powstała w końcu 1954 roku. W jej skład weszły miejscowości:  Rębków Parcele, Stoczek, Wilkowyja, Ewelin i Rębków. Siedzibą władz stała się miejscowość Rębków. Gromada ta była „oczkiem” władz powiatowych, ponieważ właśnie w Rębkowie w 1954 roku powstała jedna z niewielu w powiecie spółdzielni produkcyjnych.  Akta tej gromady nie zachowały się. W skład  GRN  w kadencji 1955-1958 weszli:

  • Piotrowski Jan,
  • Ostolski Jan,
  • Rychlik Maria,
  • Ostolski Bronisław,
  • Karczmarczyk Jan,
  • Bogusz Helena,
  • Szczepański Bolesław,
  • Witak Roman,
  • Winek Władysław,
  • Jarzyna Jan,
  • Pludrakowska Jadwiga,
  • Winek Piotr,
  • Ornat Genowefa.,
  • Witak Czesława,
  • Lach Stanisław,
  • Boryń Jan,
  • Żmudzin Stanisław,
  • Dąbrowski Franciszek,
  • Zaręba Stefan.

Na Przewodniczącego GRN wybrano w grudniu 1954 roku Bolesława Szczepańskiego. Kolejne wybory do rad narodowych przeprowadzono w lutym 1958 roku. W skład rady w kadencji 1958-1961 wchodzili:

  • Ostolski Jan,
  • Pludrakowska Jadwiga,
  • Lodowski Aleksander,
  • Karczmarczyk Jan,
  • Rękawek Józef,
  • Witak Roman,
  • Ostolska Danuta,
  • Gałązka Władysław,
  • Boryń Jan,
  • Mroczek Józef,
  • Winiarek Stefan,
  • Zieliński Władysław,
  • Żmudzin Stanisław,
  • Santorek Mieczysław,
  • Głaszczka Szczepan,
  • Jarzyna Jan,
  • Mroczek Henryk,
  • Głaszczka Jakub,
  • Szaniawski Stanisław,
  • Winek Władysław,
  • Głaszczka Jan s. Józefa.

Gromada ta w zamyśle władz miała zostać przebudowana. Projektowano wyłączenie z jej składu kilku wsi, w tym Rębkowa, i przeniesienie siedziby władz gromadzkich do małej osady Marianów w pobliżu Wilkowyi. Zapewne właśnie tam znaleziono odpowiedni lokal. Według akt powiatowych  Gromada Rębków w 1959 liczyła 2466 ha i 1999 mieszkańców. „Istniejąca gromada nie posiada urządzeń o charakterze gospodarczym i kulturalnym, Występują tu tylko dwie szkoły podstawowe, świetlica, biblioteka oraz 4 sklepy GS-y. Projekt zlikwidowania jej w celu umocnienia sąsiednich gromad Wola Rębkowska i Żabieniec Nowy z jednoczesnym utworzeniem siedziby GRN Marianów ma całkowite uzasadnienie gospodarcze i poparcie mieszkańców wsi tego rejonu. Z tych względów projektuje się przyłączyć do gromady Wola Rębkowska wsie Rębków, Parcele i Ewelin, pozostałe wsie tej gromady włączyć w granice nowo utworzonej gromady Marianów tj. Wilkowyja i Stoczek oraz wieś Zakącie z gromady Ruda Talubska. Udział społeczeństwa w podejmowaniu i realizacji czynów społecznych w okresie istnienia gromady był dostateczny, w wyniku czego pobudowano przy pomocy dotacji państwowych dom ludowy, w br, pracowano przy budowie dróg lokalnych, których wartość włożonej pracy wyraża się cyfrą 50 000 zł. Opinia aktywu i ludności w stosunku do likwidacji jest w 51% pozytywna.” Jak widać projekt zmian w kształcie terytorialnym gromady nie był przyjęty entuzjastycznie przez ludność, ale ta opinia w tamtych czasach nie miała większego znaczenia.

W 1959 roku dokonano zmian w podziale na gromady wiejskie w województwie mazowieckim. Gromada Rębków została zupełnie przebudowana.  Kolejne uchwały WRN głosiły: Z gromady Rębków wyłączono wsie: Rębków, Rębków Parcele, Ewelin oraz kolonię Rębków i włączono je do gromady Wola Rębkowska. „Z gromady Ruda Talubska wyłącza się wieś Zakącie i włącza się ją do gromady Rębków”. „W powiecie garwolińskim znosi się gromadę Żabieniec Nowy, a obszar jej włącza się do gromady Marianów”. I wreszcie „Przenosi się siedzibę gromadzkiej rady narodowej Rębków ze wsi Rębków do wsi Marianów, a nazwę gromady Rębków zmienia się na Marianów”. W skład gromady Marianów weszły ostatecznie miejscowości: Zakącie, Wilkowyja, Stoczek, Trzcianka, Kolonia Uścieniec, Żabieniec Stary, Żabieniec Nowy (te ostatnie ze zlikwidowanej gromady Żabieniec Nowy). W ten sposób z dawnej gromady Rębków pozostały tylko wsie Stoczek, Wilkowyja i Marianów w nowej gromadzie (Marianów w poprzednich uchwałach nie był wymieniany, zapewne stanowił niewielką część wsi Wilkowyja).W takim kształcie gromada  rozpoczęła działalność od 1 stycznia 1960 roku.

Akta gromady Marianów zachowały się dopiero od połowy lat sześćdziesiątych. W kwietniu 1961 roku przeprowadzono po raz pierwszy wybory do GRN Marianów.  W jej skład w kadencji 1961-1965 weszli:

  • Włodarczyk Józef,
  • Skoczylas Stanisław,
  • Grzegrzółka Adolf,
  • Jarzyna Jan,
  • Skoczylas Władysław,
  • Goźliński Władysław,
  • Parol Marian.,
  • Woźniak Stanisław,
  • Szustek Zygfryd,
  • Fidala Tadeusz,
  • Mroczek Józef,
  • Winek Roman,
  • Głaszczka Jan,
  • Elmerych Leonard,
  • Szaniawski Stanisław,
  • Paziewski Tadeusz,
  • Winek Władysław,
  • Sikora Wincenty.

Przewodniczącym GRN został Józef Włodarczyk. Pewnych informacji o gromadzie dostarcza prasa lokalna. W 1962 roku gromada Marianów wybudowała Wiejski Dom Ludowy w Żabieńcu. Na otwarcie przyjechał sam Przewodniczący Powiatowej Rady Narodowej oraz I sekretarz PZPR z Garwolina. Połowę kosztów budowy pokryło społeczeństwo gromady.  Prasa informowała: „W budynku mieści się między innymi biblioteka, sala widowiskowa, świetlica. Z inicjatywy miejscowej ludności zbudowano także drogę, która łączy wieś z domem ludowym. W uroczystości wzięło udział około 500 osób, część artystyczną dał zespół ZWM z Kębłowa”.

W skład Prezydium w początkach 1965 roku wchodzili: Józef Włodarczyk (z Żabieńca Starego) – Przewodniczący GRN, Józef Mroczek, Tadeusz Fidala, Władysław Winek. Funkcję sekretarza gromadzkiego pełnił Roman Winek. Pracownikami biura gromadzkiego byli ówcześnie: Witold Sikora, Zbigniew Grabiec – referent podatkowy, Irena Pluta – pracownik skupu.   

Z posiedzeń Prezydium wiemy, że w 1965 roku przeprowadzono generalny remont szkoły w Wilkowyi.  W maju 1965 roku przeprowadzono wybory do rad narodowych. W skład GRN Marianów weszli:

  • Włodarczyk Józef,
  • Sikora Wincenty,
  • Kowalski Jan,
  • Winek Roman,
  • Skarżyńska Jadwiga,
  • Woźniak Stanisław,
  • Górzkowski Stanisław,
  • Lewandowski Ludwik,
  • Jarzyna Jan,
  • Fidala Tadeusz,
  • Czapek Józef,
  • Rumianek Bolesław,
  • Elmerych Leonard,
  • Dąbrowski Bronisław,
  • Winek Stanisław,
  • Felczak Stanisław,
  • Szaniawski Stanisław,
  • Głaszczka Stefan.

 Po wyborach do rad narodowych ukształtował się następujący skład Prezydium GRN:  Józef Włodarczyk – Przewodniczący, Jan Kowalski, Bolesław Rumianek i Stefan Głaszczka.

Sołtysi w 1965 roku:

Nazwa miejscowości

Imię i nazwisko sołtysa

Zakącie

Stanisław Felczak

Trzcianka

Stanisław Woźniak

Stoczek

Wincenty Sikora

Żabieniec Nowy

Stefan Skoczylas

Żabieniec Stary

Stanisław Kowalski

Kolonia Uścieniec

Marian Rogulski

Wilkowyja

Stanisław Szaniawski

Siedzibą władz gromadzkich był zapewne wynajęty budynek w Marianowie. Ambicją gromady było wybudowanie własnej siedziby. W 1966 roku gromada miała już zatwierdzone plany budowy siedziby GRN. Zakupiono cement. Miał to być nowoczesny budynek.  Akta informują: Jeden z członków Prezydium apelowało, aby zainstalować w nim centralne ogrzewanie, „żeby pokazać społeczeństwu jak powinna wyglądać budowa i co to jest za wygoda. Prezydium po wysłuchaniu uznało potrzebę zainstalowania centralnego ogrzewania tylko należałoby wystarać się o finanse.” Niestety sprawa upadła. Cały budynek miał kosztować 250 000 zł, a centralne ogrzewanie dodatkowe 60 000. Władze powiatowe odmówiły zgody.                                                                                                                               Uchwalono powstanie Komitetu Budowy Budynku Administracyjnego. Na czele 17- osobowej grupy stanęli: Józef Włodarczyk – przewodniczący, Jan Kowalski – zastępca, Stanisław Winek – sekretarz i wielu innych. Na budowę przeznaczono nadwyżkę budżetową (93 000), dotację z powiatu 50 000. Pozostałą kwotę planowano pozyskać z nadwyżek budżetowych w kolejnych latach, liczono też na władze powiatowe.                            W 1967 roku w gromadzie Marianów oddano do użytku nową szkołę podstawową w Trzciance, a w starej remizie strażackiej urządzono świetlicę. W tym samym czasie w gromadzie kosztem prawie miliona złotych zmeliorowano 82 ha łąk oraz 23 ha gruntów ornych. W 1968 roku powstał projekt przejścia wsi: Budel, Krzywda, Grabina i Uścieniec do gromady Marianów z dotychczasowej gromady Łaskarzew. Miało to na celu „odciążenie” tamtejszej gromady. Prezydium było za, ale do zmian nie doszło.                                              Do ważniejszych osób w gromadzie należeli: Roman Winek – sekretarz gromadzki, Stanisława Winek – agronom gromadzki, Bolesław Rumianek – przewodniczący KG FJN, Stanisław Kołnierzak – gromadzki naczelnik OSP, Barbara Grabiec – kierowniczka biblioteki (z siedzibą w Żabieńcu), Danuta Markowska – kierowniczka świetlicy gromadzkiej, Ludwik Lewandowski – prezes Kółka Rolniczego w Trzcince, Władysław Winek – prezes Kółka Rolniczego w Stoczku,  Antoni Świesiulski – prezes KR w Żabieńcu.

W dniu 1 czerwca 1969 roku odbyły się kolejne wybory do rad narodowych. W skład GRN Marianów weszli:

  • Szaniawski Stanisław,
  • Dąbrowski Bronisław,
  • Parol Kazimierz,
  • Kujda Irena,
  • Rogulski Marian,
  • Skoczylas Stefan,
  • Kołonierzak Stanisław,
  • Witczak Walentyna,
  • Lewandowski Ludwik,
  • Pietrzak Ewa,
  • Górzkowski Stanisław,
  • Rodak Marian,
  • Aniśkiewicz Maria,
  • Pietrzak Tadeusz,
  • Szczypek Eugeniusz,
  • Elmerych Leonard,
  • Kowalski Jan,
  • Mroczek Adolf,
  • Jarzyna Jan,
  • Winek Władysław,
  • Szostak Zygmunt,
  • Kołodziejczyk Cecylia,
  • Felczak Stanisław.

Pierwsza sesja GRN miała miejsce 15 czerwca 1969 roku. W skład Prezydium wybrano następujące osoby: Bronisław Dąbrowski – Przewodniczący, Władysław Winek – członek, Jan Kowalski, Ludwik Lewandowski i Ewa Pietrzak. Wszyscy otrzymali taką samą  liczbę głosów. Wybrano także skład i przewodniczących komisji gromadzkich:

Nazwa komisji

Imię i nazwisko przewodniczącego

Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów

Irena Kujda

Komisja Rolnictwa i Zapatrzenia Ludności

Leonard Elmerych

Komisja Kultury i Spraw Socjalnych

Cecylia Kołodziejek

Komisja Dróg i Mienia Gromadzkiego

Stanisław Górzkowski

Komisja Mandatowa

Jan Jarzyna

Gromada związana była z miejscowością Wilga. Tam znajdował się posterunek MO i siedziba Gminnej Spółdzielni SCh. Ważną sprawą była ochrona przeciwpożarowa. W 1969 roku jeszcze  65% domów stanowiły budynki drewniane, kryte słomą i przeważnie w zwartej zabudowie. W gromadzie działały cztery jednostki OSP.  Porządku pilnowała służba ORMO zorganizowana przez sekretarza gromadzkiego. Rozwijały się kółka rolnicze, co ciekawe nie było problemu z zakupem maszyn rolniczych, kółka miały na te cele duże dotacje,  problemem było właściwe zabezpieczenie maszyn. Raport GRN w tej sprawie informował: „Brak jest w KR garaży na traktory i maszyny rolnicze i z tego powodu dużo maszyn niszczy się pod wpływem deszczów i śniegu”. Liczba gospodarstw w poszczególnych wsiach w 1969 roku:

Miejscowość

Liczba gospodarstw rolnych

Zakącie

36

Wilkowyja

111

Stoczek

51

Trzcianka

93

Kolonia Uścieniec

25

Żabieniec Stary

57

Żabieniec Nowy

83

Sprawy rolnictwa były najważniejszymi, jakimi zajmowały się władze gromadzkie. Cały czas omawiano sprawę siewów wiosennych, jesiennych, sianokosów, akcji żniwno- -omłotowej itp. Władze państwowe naciskały na zakupy nawozów. Był to obowiązek każdego rolnika, obok przymusowych dostaw.  Marian Korycki – obecny wójt gminy Łaskarzew, a dawniej agronom  gromadzki w Łaskarzewie wspominał, że jeszcze niedawno rolnicy w okolicy Łaskarzewa posiadali nawozy kupione w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych z przymusowych zakupów. Wystarczyło zakupić dużo nawozów jednego rodzaju i spełniało się normę. Sprawozdanie władz GRN Marianów z końca 1970 roku informowało:  „Wszyscy rolnicy złożyli zamówienia do GS w Wildze na potrzebne ilości nawozów. Mimo tych poczynań i prac jakie prowadzono wielu rolników naszego terenu nie dokonało zakupu wyznaczonej im ilości nawozów i to ciągnie teren GRN w dół. Koniec roku gospodarczego zbliża się, pozostało tylko dwa miesiące a procent wykonania nawozów jest niezadowalający i tak na dzień 23 kwietnia 1970 roku na 218 000 NPK planu wykonano 98 000 kg NPK, co stanowi 45% planu!”. O tym, jak ważna była sprawa rolnictwa dla władz informuje poniższy cytat z września 1971 roku (przemowa sekretarza gromadzkiego PZPR):  „Pracowitość rolników polskich jest znana, nie zawiedli oni nigdy Partii i Rządu i dziś, kiedy potrzeba nam więcej produktów rolnych Partia i Rząd liczy na rolników. Dlatego tym bardziej musimy dobrze przeprowadzić siewy jesienne zbóż ozimych poplonów ozimych, sprawnie przeprowadzić zbiory okopowych, aby rolnicy naszej GRN też dołożyli swą skromną cegiełkę do wytworzenia dobra ogólnonarodowego.”

Bardzo ważne były czyny społeczne. Bez czynów właściwie nie można było przeprowadzić żadnej inwestycji.

Czyny społeczne w 1969 roku:

  • Na drodze Żabieniec-Marianów wybudowano drogę o twardej nawierzchni na długości 240 mb
  • Na drodze Stoczek-Wilkowyja wybudowano 140 mb drogi o nawierzchni brukowej
  • We wsi Wilkowyja-Zakącie wybudowano przepust
  • Uporządkowano plac przy SP w Trzciance
  • Zakupiono plac pod rozbudowę SP w Żabieńcu
  • Rolnicy zgromadzili  kamień pod budowę siedziby GRN w Marianowie
  • Uporządkowano boisko przy SP Wilkowyi.

Sołtysi w 1971 roku (po wyborach sołeckich):

Nazwa miejscowości

Imię i nazwisko

Uścieniec Kolonia

Kazimierz Parol

Żabieniec Stary

Ryszard Kowalski

Żabieniec Nowy

Stefan Skoczylas

Trzcianka

Stanisław Woźniak

Stoczek

Eugeniusz Szczypek

Wilkowia

Stanisław Szaniawski

Zakącie

Stanisław Felczak

W 1970 roku w prasie regionalnej ukazał się następujący artykuł: „Rejon Eksploatacji Dróg Publicznych w Garwolinie od kilku już lat opiekuje się Szkołą Podstawową w Wilkowyji. Opieka ta polega na udzielaniu pomocy szkole w różnych codziennych kłopotach. Np. załoga REDP pomogła szkole wykonać sprzęt do gry w siatkę i hokeja. Jak poinformował naszą redakcję Władysław Kurach z REDP, przy pomocy własnego projektora wyświetla raz w miesiącu filmy oświatowe na terenie szkoły. Filmy te cieszą się dużym powodzeniem nie tylko wśród młodzieży, ale również starszego społeczeństwa. Młodzież szkolna rewanżuje się również przedsiębiorstwu na swój sposób. W szkole w Wilkowyi istnieje bowiem zespół  artystyczny, który nie raz już zaprezentował załodze REDP swoje inscenizacje”. O życiu gromady Marianów informował też artykuł prasowy z 1972 roku: „W Marianowie (powiat garwoliński) odbyło się posiedzenie Komitetu Gromadzkiego PZPR. Tematem narady był program zabezpieczenia uchwał VI zjazdu PZPR oraz przebieg przygotowań do wyborów do Sejmu PRL. Na porządku obrad znalazło się także zaopatrzenie sklepów spożywczych na terenie gromady. Członkowie KG poddali krytyce zaopatrzenie sklepów w pieczywo. Dostarczane jest ono niesystematycznie i przeważnie nieświeże. Po obradach zebrani udali się do sklepu w Wilkowyi, aby naocznie sprawdzić zaopatrzenie tego sklepu. Tu w pełni potwierdziły się sygnały. Pieczywo dostarczone w tymże dniu było nieświeże, a nawet zgoła nie nadające się do jedzenia. Brak było na bochenkach daty wypieku. Sklep zaopatruje Gminna Spółdzielnia w Woli Rębkowskiej.” Gromada Marianów funkcjonowała do końca 1972 roku. Do końca jej działalności funkcję Przewodniczącego pełnił Bronisław Dąbrowski. Po 1972 roku obszar gromady podzielono między gminy Garwolin i Wilga.

GROMADA  RUDA TALUBSKA

Gromada Ruda Talubska powstała w końcu 1954 roku.  W jej skład wchodziły: Czyszkówek , Górki, Lucin, Ruda Talubska, Taluba i Zakącie. Akta tej gromady nie zachowały się w całości. W archiwach w Otwocku i Siedlcach są jednak akta z ostatniego etapu działalności gromady.

W skład rady kadencji 1955-1958 wchodzili:

  • Walicki Bronisław,
  • Biernacki Władysław,
  • Wyglądała Henryk,
  • Górska Barbara,
  • Kęsik Stanisław,
  • Krzyśpiak Jan,
  • Teperek Antoni,
  • Banaszek Jan,
  • Śliwecki Stanisław,
  • Witak Jan,
  • Kęder Bolesław,
  • Lach Antoni,
  • Kaczmarczyk Józef,
  • Kędziorek Tadeusz,
  • Paziewski Antoni,
  • Siudalski Józef,
  • Wielgosz Aleksander (?)
  • Maśniak Piotr.

Pierwszym Przewodniczącym GRN został Bronisław Walicki

Po kolejnych wyborach do rad narodowych w skład GRN weszli:

  • Walicki Bronisław,
  • Kęsik Stanisław,
  • Ostrowski Feliks,
  • Maśniak Piotr,
  • Biernacki Edward,
  • Banaszek Jan,
  • Zowczak Bogusław,
  • Siudalski Józef,
  • Lach Antoni,
  • Wielgosz Józef,
  • Bondel Franciszek,
  • Babik Jan,
  • Bartnik Jan,
  • Ornat Stefan,
  • Dziwiszek Bolesław,
  • Kwapiński Kazimierz,
  • Mikulski Władysław,
  • Walenda Jan,
  • Zalech Piotr,
  • Ornat Marian.

W 1959 roku gromada Ruda Talubska została uszczuplona o wieś Zakącie, którą włączono do gromady Marianów. Po reorganizacji gromad w powiecie garwolińskim w skład GRN wchodziły następujące miejscowości: Taluba, Ruda Talubska, Górki, Czyszkówek, Lucin, Izdebnik, Sulbiny i Wola Rowska. 

W skład GRN w kadencji 1961-1965 wchodzili:

  • Chciałowski Michał,
  • Sikora Władysław,
  • Makulec Stanisław,
  • Walicki Bronisław,
  • Boratyński Jan,
  • Kender Władysław,
  • Zawadka Edward,
  • Wielgosz Józef,
  • Budzyński Stanisław,
  • Gładysz Antoni Jerzy,
  • Lach Antoni,
  • Siudalski Józef,
  • Ornat Stefan,
  • Gręda Piotr,
  • Cichecki Zygmunt,
  • Zalech Piotr,
  • Borowski Zbigniew,
  • Walenda Jan,
  • Kwapiński Kazimierz,
  • Kęder Bolesław,
  • Lis Onufry,
  • Zduńczyk Władysław,
  • Michalczyk Stanisław,
  • Królewicz Stefan,
  • Fronczyk Józef,
  • Sobiesiak Klemens.

Nowym Przewodniczącym GRN został, od kwietnia 1961 roku,  Stefan Ornat. Akta gromady Ruda Talubska zachowały się od stycznia 1965 roku. W tym czasie sesje GRN odbywały się w lokalu Szkoły Podstawowej w Rudzie Talubskiej. W styczniu 1965 roku funkcję przewodniczącego sprawował nadal Stefan Ornat.  Do ważniejszych osób w gromadzie należeli także:

Agronom gromadzki

Jadwiga Mikulska, od 1967 roku Czesław Gozdalik, od 1969 roku Wiesława Ruta

Sekretarz gromadzki

Stanisław Trzpil

Kierownik Szkoły w Rudzie Talubskiej

Michał Chciałowski

Zootechnik gromadzki

Genowefa Gazda

Sołtysi gromady w połowie lat sześćdziesiątych:

Miejscowość

Imię i nazwisko

Taluba

Piotr Pyra

Sulbiny

Tadeusz Gałązka

Ruda Talubska

Jan Banaszek, Władysław Kender (od 1967)

Wola Rowska

Franciszek Michalczyk

Czyszkówek

Włodzimierz Kondej

Gromada Ruda Talubska znana była w okolicy z organizacji hucznych zabaw wiejskich. Czasem kończyły się  one bójkami. Doszło do sytuacji, że organizowanie zabaw musiał zaakceptować posterunek MO, a wcześniej Prezydium GRN. Wiosną 1965 roku podsumowano działalność gromady Ruda Talubska w kadencji 1961-1965. Na 47 zaplanowanych sesji GRN odbyło się 37.  Frekwencja wynosiła średnio 65%. „Stwierdzić należy, że nie wszystkie podjęte uchwały i wnioski zostały w pełni wykonane, wynika to z nierealności podejmowanych uchwał, względnie brakiem zainteresowania się realizacji uchwał poszczególnych komisji.”- zapisano w podsumowaniu. W trakcie kadencji do najważniejszych inwestycji należało:

  • Rozbudowa Szkoły Podstawowej w Rudzie Talubskiej. Przy szkole pobudowano także dom z przeznaczeniem na mieszkania dla nauczycieli,
  • Dokończono budowę remiz w Rudzie Talubskiej i Talubie,
  • Wybudowano most betonowy w Rudzie Talubskiej i Czyszkówku,
  • Zelektryfikowano wsie Ruda Talubska, Żebrak, Czyszkówek,
  • Zbudowano sklep w Rudzie Talubskiej,
  • Wyżwirowano drogę Ruda Talubska-Sulbiny,
  • Oraz wiele drobniejszych prac związanych z działalności rady, komisji i Prezydiu.

W dniu 30 maja 1965 roku przeprowadzono wybory do rad narodowych. Przed wyborami zorganizowano tradycyjnie zebrania wiejskie, na których pytano o postulaty  i wnioski. Po wyborach w skład GRN Ruda Talubska weszli:

  • Sikora Władysław,
  • Chciałowski Michał,
  • Ornat Bolesław,
  • Piętka Kazimierz,
  • Narecki Ryszard,
  • Anisiewicz Zofia,
  • Wasilewski Alfred,
  • Siudalski Józef,
  • Wielgosz Józef,
  • Budzyński Stanisław,
  • Lach Antoni,
  • Janisiewicz Jan,
  • Talarek Maria,
  • Ornat Stefan,
  • Kwapiński Kazimierz,
  • Gręda Piotr,
  • Borowski Zbigniew,
  • Mróz Stanisław,
  • Gałązka Mieczysław,
  • Ornat Marian,
  • Sobiesiak Klemens,
  • Michalczyk Franciszek,
  • Lis Onufry,
  • Królewicz Stefan,
  • Kęder Bolesław,
  • Paziewska Antonina,
  • Pyra Piotr.

Pierwsza sesja nowej GRN  miała miejsce 10 czerwca 1965. W skład Prezydium weszli:  Stefan Ornat, Józef Wielgosz, Michał Chciałowski i Stefan Królewicz. Wyłoniono także skład komisji i ich przewodniczących:

Nazwa komisji

Imię i nazwisko przewodniczącego

Komisja Planowania Gospodarczego i Budżetu

Piotr Gręda

Komisja Rolnictwa, Leśnictwa i Zaopatrzenia Ludności

Bolesław Kęder

Komisja Oświaty, Kultury i Spraw Socjalnych

Kazimierz Kwapiński

Komisja Dróg i Mienia Gromadzkiego

Antoni Lach

Komisja Mandatowa

Zbigniew Borowski (od 1968 roku Władysław Sikora)

Przez kilka lat gromada prowadziła budowę siedziby Prezydium GRN. W 1966 roku wielkim wydarzeniem dla gromady było oddanie do użytku tegoż budynku. Prasa lokalna pokazywała na zdjęciach piętrowy budynek z wywieszonymi flagami, prezentowano także nowoczesne, przestronne wnętrze budynku. Prasa pisała: „ Z nowej siedziby swej GRN są zadowoleni nie tylko działacze gromadzcy pracujący i pracujący tu urzędnicy – lecz ludność całej  gromady, pomagająca przy jej budowie. A było z tym sporo kłopotów zwłaszcza z robotami budowlanymi, wykonywanymi przez fachowców w ślimaczym tempie. Wiele nabiegał się i nastawał przewodniczący GRN Stefan Ornat, by inwestycja została wreszcie zakończona. Często wstawał skoro świt i sam pracował przy porządkowaniu placu wokół nowej siedziby. W staraniach tych wspomagał go też sekretarz gromadzki – Stanisław Trzpil. W nowych jasnych pomieszczeniach pracuje się przyjemniej niż w starej siedzibie. Zadbano dla nich o kwiaty i zieleń, a wokół budynku zasiano trawę i urządzono kwietne rabatki. W takich warunkach również interesanci czują się teraz lepiej w swojej GRN.” Inna notatka prasowa przekazywała: „Nowy budynek jest piętrowy wygodny i estetyczny. Pracownicy twierdzą, że znacznie to wpłynęło na kulturę obsługi interesantów, a także na sposób zachowania się tych ostatnich. Są grzeczniejsi, mniej niecierpliwi. Nic dziwnego, gdy mają gdzie chwilę poczekać i to w ładnym nowym lokalu.” W 1966 roku prasa lokalna przekazywała: „W Rudzie Talubskiej w powiecie garwolińskim kończy się w czynie społecznym budowę Domu Nauczyciela. Na wiosnę budynek otrzyma elewację i przyjmie 4 rodziny nauczycielskie. Pedagodzy opuszczą mieszkania wynajmowane u prywatnych właścicieli, za wysokie czynsze musiała płacić GRN. Na uwagę zasługuje praca społecznego komitetu budowy, którego przewodniczący, Michał Chciałowski dokłada wiele starań aby termin został dotrzymany”.Największym świętem był 22 lipca. Na sesji GRN w 1967 roku padły słowa: „Dwadzieścia  trzy lata temu po raz pierwszy w naszej historii powstała władza robotniczo-chłopska, robotnicy i chłopi wzięli w swoje ręce odpowiedzialność za losy Państwa. Przed narodem naszym otworzyły się nowe perspektywy rozwojowe, których kierunki wytyczyły deklaracje Polskiej Partii Robotniczej, Krajowej Rady Narodowej i Manifest Lipcowy Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego.” Następnie chwalono rozwój kraju i gromady Ruda Talubska. W 1967 roku miano zelektryfikować już całą gromadę. Chwalono się kinem objazdowym i 8 punktami bibliotecznymi. Połowa młodzieży miała kończyć szkołę średnią. Władzy ludowej gromada miała zawdzięczać budowę dróg w terenie i uruchomienie komunikacji autobusowej. Referat zakończono hasłem „Niech rozkwita nasza piękna ziemia mazowiecka. Niech żyje nasza ukochana Ojczyzna Polska Rzeczpospolita Ludowa i niech zwycięża pokój i socjalizm!” Według danych z 1968 roku ponad 70% ludności utrzymywało się z rolnictwa. Obszar gromady wynosił 3896 ha, z czego 2678  ha stanowiły użytki rolne. W gromadzie pracowało 708 indywidualnych rolników. Przeciętne gospodarstwo liczyło 3,5 ha. W całej gromadzie (rok 1968) mieszkało 3313 osób.W gromadzie mieszkało się w miarę bezpiecznie. Sprawozdanie Milicji Obywatelskiej przekazywało: „Wiemy, że ostatnio na terenie naszej gromady w wielu wypadkach organa MO zaczęły interesować się różnego rodzajami nadużyciami spowodowanymi drobnymi kradzieżami, bójkami na zabawach, utrzymywanie potajemnej sprzedaży alkoholu, a nawet produkcji bimbru. W związku z coraz większą ilością pojazdów mechanicznych bardzo znacznie zwiększa się również ilość wypadków drogowych”. Wiele postulatów ludności  zgłoszonych w trakcie kampanii 1965 roku było w trakcie realizacji. Większość z nich opierała się na czynach społecznych. Zdarzało się jednak, że energia ludzi była marnowana przez władze. Tak było na przykład z budową remizy w Izdebniku. Ludzie zgromadzili materiał na budowę, ale nie można było się doprosić w Garwolinie o zatwierdzenie planu budowy i materiał niszczał na powietrzu. Rozwijały się kółka rolnicze. Ale narzekano na nierzetelność pracy i czasem na brak w ogóle wykonania zleconych zadań. Maszyny były, ale brakowało traktorzystów, ludzi do obsługi maszyn. W całej gromadzie w 1968 roku notowano 6 ciągników, 8 młocarni, 8 silników spalinowych itp.  

W tamtych czasach bardzo duży był nacisk na szkolenia rolnicze. Całą jesień i zimę trwały kursy i szkolenia, w tym również telewizyjne. Na przykład w sezonie 1968/1969 w gromadzie działały 3 punkty szkoleniowe (Wola Rowska, Czyszkówek i Górki). Szkoleniem objęto 90 osób. W dniu 10 kwietnia 1969 roku, na kilkanaście tygodni przed wyborami do rad narodowych, na sesję do Rudy Talubskiej przybył sam Przewodniczący PRN towarzysz Teofil Papaj wraz z sekretarzem PRN oraz Przedstawicielem Wydziału Organizacyjnego. Zapowiadało to ważne rzeczy.  Punkt 7 obrad mówił o obowiązkach wobec państwa. Wykonanie podatków miało być w gromadzie wystarczające, ale wciąż były zaległości. Głos zabrał sam Przewodniczący PRN, który mówił o osiągnięciach gromady, o tym że gromada Ruda Talubska należy do przodujących gromad w powiecie „i jest to niewątpliwie zasługą Przewodniczącego i radnych. W dalszym ciągu należy tak robić by też osiągać dobre wyniki, należy bardzo uważnie stosować umorzenia, by ulgi otrzymywali ci rolnicy, którym najbardziej się należy”. Następnie (już w punkcie 8) głos zabrał Przewodniczący Stefan Ornat, który poprosił GRN o odwołanie go z funkcji. W głosowaniu jawnym 16 głosów było za, 2 radnych się wstrzymało od głosu. Stefan Ornat odszedł po 10-letnim sprawowaniu władzy. Na jego miejsce zgłoszono kandydaturę Zygmunta Cicheckiego w imieniu FJN, radna Antonina Paziewska zgłosiła także Klemensa Sobiesiaka. Widać było, że Cichecki nie cieszył się poparciem radnych. Uzyskał  w trakcie głosowania zaledwie 5 głosów, podczas gdy Klemens Sobiesiak 13 głosów. Władze powiatowe zaakceptowały Klemensa Sobiesiaka i został on kolejnym Przewodniczącym GRN Ruda Talubska. Wkrótce nowym sekretarzem gromadzkim została mianowana Genowefa Boryń. W biurze gromadzkim do wieloletnich pracowników należeli: Zofia Anisiewicz i Janina Gugała. Niedługo potem podsumowano upływającą kadencję GRN Ruda Talubska z lat 1965-1969.  Do osiągnięć gromady zaliczono:

  • Zakończenie melioracji użytków rolnych we wsiach Górki, Sulbiny, Taluba, Feliksin, Ruda Talubska (470 ha łącznie),
  • Ulepszono nawierzchnie żwirowe na około 15 km dróg, zbudowano na drogach mosty i przepusty,
  • Wybudowano dom nauczycielski przy szkole Ruda Talubska,
  • Wybudowano budynek administracyjny Prezydium GRN,
  • Wybudowano budynek gospodarczy,
  • Wybudowano zlewnię mleka we wsi Czyszkówek, Ruda Talubska,
  • Doelektryfikowano wsie Taluba i Wola Rowska.

Chwalono się rozwojem kółek rolniczych. W 1964 roku w gromadzie był jeden traktor, w 1969 roku już 6. W 1964 roku notowano 117 członków kółek rolniczych, w 1968 już 210. Podsumowanie zakończono słowami: „Wyniki, które osiągnęliśmy były także zasługą całego aktywu społecznego i całego społeczeństwa”. Wykonano także przegląd postulatów społeczeństwa z 1969 roku:

Miejscowość

Postulat z 1965 roku

Stan wykonania

Czyszkówek

Żądanie budowy odcinka drogi twardej na odcinku 1 km do Garwolina

Gromada wykonała drogę, ale Miejska Rada Narodowa zaniedbała sprawę na swoim odcinku i droga jest niedokończona.

Górki

Ulepszenie drogi żużlowej, budowy 2 przepustów, budowy zlewni mleka oraz pomieszczenia na świetlicę

Lucin

Dokończenie budowy drogi oraz usunięcie słupów niskiego napięcia z tej drogi

Izdebnik

Budowa remizy, dokończenie remontu drogi, zainstalowanie aparatu telefonicznego

Budowa remizy miała być zakończona w 1969 roku. Brak możliwości założenia telefonu.

Sulbiny

Budowa garażu na maszyny rolnicze, budowa zlewni mleka, budowa świetlicy wiejskiej, doelektryfikowanie wsi, utwardzenie drogi na odcinku 3 km

Nie doelektryfikowano.   Nie zbudowano świetlicy, ale przeznaczono na ten cel inny lokal.

Ruda Talubska

Rozbudowa szkoły podstawowej, budowy siedziby GRN i budynku agronomówki, remont drogi z Garwolina do Rudy Talubskiej. Budowa drogi z Kobylej Woli do Rudy Talubskiej

Rozbudowa szkoły w trakcie realizacji. Droga została wyremontowana w 1966 roku.  Budowa drogi Kobyla Wola– Ruda Talubska nierealna.

Wola Rowska,

Taluba i Rowy

Budowa drogi o twardej nawierzchni na trasie Taluba –Kobyla Wola 3 km oraz uruchomienie linii autobusowej. Doelektryfikowanie wsi Taluba

W 1967 roku udało się doelektryfikować wieś Taluba.

Natalia

Przesunięcie słupów elektrycznych z drogi

Zrealizowane w 1966 roku.

W dniu 1 czerwca 1969 roku przeprowadzono ostatnie wybory do rad narodowych.    W skład GRN Ruda Talubska weszli:

  • Sikora Władysław,
  • Piętka Kazimierz,
  • Chciałowski Michał,
  • Zawadka Edward,
  • Kęder Władysław,
  • Walenda Józef,
  • Wasilewski Alfred,
  • Siudalski Józef,
  • Gładysz Antoni,
  • Janisiewicz Jan,
  • Tobiasz Ewa,
  • Kaczmarczyk Zygmunt,
  • Król Jan,
  • Kurach Jan,
  • Gręda Piotr,
  • Domańska Krystyna,
  • Sulak Helena,
  • Kowalska Genowefa,
  • Mazur Andrzej,
  • Mróz Stanisław,
  • Michalczyk Franciszek,
  • Sobiesiak Klemens,
  • Lis Onufry,
  • Pyra Piotr,
  • Kęder Bolesław,
  • Paziewska Antonina,
  • Królewicz Stefan.

Pierwsza sesja nowej GRN miała miejsce 12 czerwca 1969 roku. Przybyło na nią wiele osobistości z Garwolina. W wyniku głosowania w skład Prezydium weszli:

Przewodniczący GRN

Klemens Sobiesiak

Członek GRN

Bolesław Kęder

Członek GRN

Michał Chciałowski

Członek GRN

Piotr Gręda

Członek GRN

Jan Kurach

Członek GRN

Alfred Wasilewski

Przewodniczącymi komisji zostali:

Komisja Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów

Piotr Gręda

Komisja Rolnictwa i Zaopatrzenia Ludności

Jan Kurach

Komisja Kultury i Spraw Socjalnych

Kazimierz Piętka

Komisja Dróg i Mienia Gromadzkiego

Józef Siudalski

Komisja Mandatowa

Ewa Tobiasz

Do najważniejszych postulatów ludności zgłoszonych w 1969 roku należały:

Czyszkówek

Dokończenie budowy drogi oraz założenie telefonu

Ruda Talubska

Pobudowanie magazynów na nawozy sztuczne, rozbudowa szkoły podstawowej i remizy strażackiej

Izdebnik

Założenie telefonu

Wielki nacisk kładziono na zakup nawozów sztucznych. W aktach gromadzkich zapisano: „Państwo śpieszy rolnictwu z pomocą. Prawie dwukrotnie wzrosły w lipcu i sierpniu zakupy nawozów mineralnych w porównaniu z rokiem ubiegłym [rok 1969]. Jest to rezultat wzmożonej propagandy, lepszej organizacji sprzedaży, słowem mobilizacji służby rolnej i aktywu gminnych spółdzielni. Bez wątpienia dopingowały również rolników obniżone ceny nawozów.” Władze stawiały na rozwój kółek rolniczych. Miały one w grudniu 1969 roku następującą wartość majątku (netto):

Sulbiny

1 451 913 zł

Lucin

66 322 zł

Czyszkówek

55 897 zł

Izdebnik

80 197 zł

Górki

94 520 zł

Wola Rowska

33 293 zł 

Na wsiach obowiązywały warty nocne. Były jednak problemy z zapewnieniem obsady wart. Strażacy twierdzili, że są zwolnieni. Pracownicy firm państwowych także. Według prawa wartom nocnym podlegali wszyscy z wyjątkiem młodocianych, kobiety oraz czynni członkowie OSP. Elita gromadzka w początku lat siedemdziesiątych:

Agronom gromadzki

Wiesława Ruta

Przewodnicząca KGW Lucin

Teresa Wyglądała

Naczelnik OSP

Jan Matysiak

Prezes KR Sulbiny

Wiesław Widlarz

Prezes KR Lucina

Jan Mianowski

Prezes KR Izdebnik

Stefan Puczyński

Sołtysi wybrani w 1971 roku (nie będący radnymi):

Sulbiny

Tadeusz Gałązka

Czyszkówek

Ryszard Narecki

Lucin

Stefan Mianowski

Górki

Józef Wielgosz

Izdebnik

Stanisław Budzyński

Gromada miała już pięć ochotniczych straży pożarnych:  Ruda Talubska, Izdebnik, Sulbiny, Taluba, Wola Rowska. Strażacy co jakiś czas sprawdzali każde gospodarstwo w gromadzie pod kątem zabezpieczeń przeciwpożarowych.   Kulturę w gromadzie krzewiła Gromadzka Biblioteka Publiczna w Rudzie Talubskiej posiadająca w 1972 roku księgozbiór liczący 3578 woluminów, w tym 1215 woluminów literatury dziecięcej. Czytelników było 759 (22% mieszkańców gromady). Biblioteka posiadała 8 punktów bibliotecznych, w każdym z nich po około 180 książek (co pół roku zmieniano księgozbiór w punktach). Najlepszy punkt pracował w Izdebniku w tamtejszym Klubie Rolnika i punkt biblioteczny w Talubie. Problemem było znalezienie opiekunów do punktów z uwagi na niskie zarobki.

W Izdebniku działał Klub Młodego Rolnika. Odbywały się tam szkolenia na różne tematy, odczyty, w piątki odbywały się zajęcia z dziećmi (nauka tańca, czytania itp.). W Klubie mieścił się też punkt biblioteczny, odbywały się zebrania strażackie, zebrania KGW, mleczarskie. W klubie był telewizor, radio, adapter. Organizowano projekcje filmów i oglądanie programów edukacyjnych w TV. „Młodzież spędzała wieczorki przy adapterze, kawie i różnych grach towarzyskich jak warcaby, szachy, domino”.

Rok 1972 był ostatnim rokiem działalności GRN Ruda Talubska. Ostatnimi stałymi pracownikami biura gromadzkiego (oprócz Przewodniczącego i sekretarza gromadzkiego) byli:  Helena Smolińska  – referent ds. skupu, Zofia Anisiewicz- referent podatkowy, Janina Zuchniak – referent administracyjny.GRN Ruda Talubska po raz ostatni zebrała się 4 listopada 1972 roku. Od 1973 roku obszar gromady stał się częścią gminy Garwolin.

GROMADA WOLA RĘBKOWSKA

Nie zachowały się akta gminy Wola Rębkowska z lat 1955-1969. Są dostępne akta z lat 1969-1972 w archiwum Państwowym w Siedlcach, ale dostęp do nich jest utrudniony. Na podstawie akt Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie wiemy, że w kadencji w 1954-1958 w skład GRN wchodzili:

  • Szewczyk Stefan,
  • Kręcisz Józef,
  • Gawryś Bolesław,
  • Głaszczka Józef,
  • Kowalska Weronika,
  • Lodowski Czesław,
  • Błachnio Kazimierz,
  • Kot Józef,
  • Dziwiszek Genowefa,
  • Mazurkiewicz Stanisław,
  • Dębecki Stanisław,
  • Bokus Bolesław,
  • Majsterek Stanisław,
  • Koronka Władysław,
  • Trzciński Bronisław,
  • Piesio Antoni,
  • Bogusz Józef,
  • Marszałek Teresa,
  • Kowalczyk Jan,
  • Lacek Czesław,
  • Stoń Stanisław,
  • Zowczak Stanisław,
  • Mucha Stanisław,
  • Górski Stanisław,
  • Boratyński Stanisław,
  • Kuźma Ignacy.

Pierwszym Przewodniczącym GRN został Stanisław Mazurkiewicz.  Po kolejnych wyborach do rad narodowych  w lutym 1958 w skład GRN wchodzili:

  • Głaszczka Stanisław,
  • Kot Józef,
  • Mianowski Feliks,
  • Zieliński Jan,
  • Mędziło Michał,
  • Tobiasz Franciszek,
  • Kaczmarczyk Stanisław,
  • Fijałkowski Bogusław,
  • Zygo Władysław,
  • Wasilewski Stanisław,
  • Lacek Marian,
  • Gadoś Stanisław,
  • Piesio Wacław,
  • Woźniak Stanisław,
  • Miernicki Mieczysław,
  • Poncyliusz Jan,
  • Piesio Władysław,
  • Majsterek Stanisław,
  • Koronka Władysław,
  • Sadowski Stanisław,
  • Bogusz Józef,
  • Suchecki Józef,
  • Warowny Tadeusz,
  • Boratyński Stanisław,
  • Dębecki Stanisław,
  • Ciołek Jan,
  • Mitek Józef. 

Kolejne wybory przeprowadzono  w kwietniu 1961. W skład GRN Wola Rębkowska weszli:

  • Suchnicki Edward,
  • Majsterek Stanisław,
  • Ostrowski Stanisław,
  • Stępień Józef,
  • Piesio Tadeusz,
  • Smoliński Antoni,
  • Wirtek Jan,
  • Bogusz Józef,
  • Zalewski Antoni,
  • Lodowska Helena,
  • Kot Józef,
  • Zieliński Jan,
  • Witak Stefania,
  • Tobiasz Franciszek,
  • Dębecki Henryk,
  • Ciołek Jan,
  • Mędziło Michał,
  • Mazurkiewicz Stanisław,
  • Talar Irena,
  • Bonisławski Stanisław,
  • Głaszczka Szczepan,
  • Szczepański Bolesław,
  • Winiarek Stefan,
  • Piotrowski Jan,
  • Karczmarczyk Bolesław,
  • Ostolski Stanisław,
  • Jankowski Jerzy.

Po wyborach na czele gromady stanął Józef Kot – Przewodniczący GRN. Rębków w gromadzie Wola Rębkowska był często opisywany na łamach prasy lokalnej. Jeden z takich artykułów dotyczy działaczki społecznej z tej wsi Jadwigi Pludrakowskiej, nauczycielki i   radnej Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN) w kadencji 1958-1961. Według doniesień prasy lokalnej była to obowiązkowa radna, która nie opuściła żadnej sesji WRN i odbyła najwięcej spotkań z wyborcami. Pełniła również wiele innych funkcji społecznych. W Rębkowie zorganizowała Uniwersytet Powszechny, który miał podnieść wiedzę miejscowej społeczności. Miała też  zorganizować w Rębkowie zespół amatorski (artystyczny) i klub przeciwalkoholowy. Miały one siedzibę w miejscowej świetlicy z telewizorem. W Rębkowie działały dwa sklepy GS, lecz nie zawsze mieszkańcy wsi mogli kupić w nich chociażby chleb. W 1960 roku prasa lokalna pisała: „Sklep otrzymuje pieczywo tylko trzy razy w tygodniu. Jest we wsi jeszcze jeden sklep GS, otrzymujący pieczywo codziennie, tylko dzieje się tak tylko w teorii. Do jednego sklepu dostawcą jest kto inny, do drugiego też kto inny. W obu przypadkach GS posługuje się innym transportem. Widocznie żeby było drożej. Ale od dwóch tygodni codzienny dostawca nawalił. W tym czasie nie zwiększono przydziałów chleba dla sklepu zaopatrzonego trzy razy w tygodniu. Nonsens. Ale tam na miejscu nie ma siły, która spowodowałaby jakąś zmianę”. Prasa w 1962 roku donosiła o innych problemach z zaopatrzeniem. „W odpowiedzi na artykuł -Dlaczego nie ma nafty-, PZGS w Garwolinie wyjaśnia: Gminna Spółdzielnia SCh w Woli Rębkowskiej miała dotychczas mały punkt sprzedaży nafty przystosowany jedynie dla potrzeb miejscowej ludności. Z chwilą zlikwidowania sprzedaży nafty w PSS w Garwolinie ludność skierowała się po nią do Woli Rębkowskiej. Wskutek tego przez pewien okres ilości dostarczanej tam nafty były za małe. Po przebudowaniu pomieszczeń w Woli Rębkowskiej nafty wystarcza.”- uspokajała „Trybuna Mazowiecka”. W Rębkowie w 1962 roku powstała trzecia w województwie SUW – Spółdzielnia Usługowo-Wytwórcza. Jej prezesem został Jan Stefański. Współzałożycielami Spółdzielni były kółka rolnicze, GS SCh, OSM Garwolin i Rejonowa Spółdzielnia Ogrodnicza. Na początek SUW nastawiał się na produkcję pustaków, dachówek, słupków ogrodzeniowych. W planach był warsztat mechaniczny. W Rębkowie działało wyróżniające się w powiecie kółko rolnicze posiadające w 1962 roku już trzy zestawy traktorowe. „Podstawowe źródło tego sukcesu tkwi w dobrym, systematycznym planowaniu pracy traktorów i maszyn, w stałym zabezpieczaniu przez zarząd kółka – któremu prezesuje Bolesław Kaczmarczyk – front robót. Aktywny udział w organizowaniu prawidłowej eksploatacji maszyn kółka, bierze również komisja rewizyjna. Kółko rolnicze w Rębkowie daje tym samym przykład dobrej roboty innym kółkom.” Prasa pisała też o głównej miejscowości gromady – Woli Rębkowskiej – siedzibie władz gromadzkich i Gminnej Spółdzielni. W tej miejscowości funkcjonował też Urząd Stanu Cywilnego. Był to wyróżniający się Urząd w powiecie garwolińskim. W 1962 roku prasa pisała: „Lokal USC zrobiony jest tu bardzo ciekawie, piękne światła, ładny dywan, miękkie foteliki, to naprawdę godne podziwu, że właśnie na wsi USC może się poszczycić takim estetycznym wyglądem i kunsztem. Muzyka organowa, chociaż z adaptera, dodaje powagi w czasie trwania całej ceremonii ślubnej.” Kierowniczką USC była kobieta. Prasa pisała: „GRN w Woli Rębkowskiej zdała pod względem urządzenia lokalu egzamin na piątkę. Za umiejętność stworzenia właściwej atmosfery należą się słowa uznania. Takie chwile przeżywa człowiek tylko raz w życiu.” Budowa nowej szkoły była planowana w Woli Rębkowskiej już w czasach przedwojennych. Udało się to zrealizować dopiero w 1962 roku.  Prasa pisała na ten temat: „Niedawno oddano do  użytku nowo wybudowaną szkołę podstawową w Woli Rębkowskiej, w powiecie garwolińskim. Szkołę wzniesiono z funduszy miejscowego społeczeństwa. Poważnej pomocy udzieliły władze państwowe. Budynek wyposażono w nowoczesne urządzenia oraz obszerną salę gimnastyczną. Tak więc dzieci z Woli Rębkowskiej mają swoją własną szkołę. Dotychczas uczęszczały aż do Huty Garwolińskiej, odległej o blisko 4 km od wsi. W uroczystości przekazania nowej szkoły wzięli udział przedstawiciele powiatowych władz partyjnych i państwowych oraz rzesze miejscowego społeczeństwa.” W trakcie wyborów do rad narodowych w dniu 30 maja 1965 roku w skład GRN Wola

Rębkowska wybrano następujące osoby:

  • Bokus Stanisław,
  • Tobiasz Franciszek,
  • Aluchnia Antoni,
  • Zieliński Jan,
  • Mędziło Michał,
  • Lenarczyk Stanisława,
  • Kot Józef,
  • Tymosiewicz Mieczysław,
  • Ciołek Jan,
  • Karczmarczyk Stefan,
  • Mazurkiewicz Stanisław,
  • Głaszczka Szczepan,
  • Szczepański Bolesław,
  • Ostolski Stanisław,
  • Szostak Stefan,
  • Piotrowski Stanisław,
  • Piotrowski Jan,
  • Piętka Marianna,
  • Ostolski Tadeusz,
  • Suchnicki Edward,
  • Majsterek Stanisław,
  • Łubian Józef,
  • Stępień Józef,
  • Rękawek Czesław,
  • Wasilewski Stanisław,
  • Ostrowski Stanisław,
  • Gawryś Bolesław

Rębków słynął z prężnych organizacji młodzieżowych. Prasa lokalna pisała (rok 1965): „Młodzi działacze ZMW i LZS z Rębkowa udowodnili, że w ich małej miejscowości też może odbyć się atrakcyjny turniej. Zorganizowane rozgrywki turniejowe w szachy i warcaby cieszyły się ogromnym zainteresowaniem i powodzeniem. RP LZS ufundowała dla zwycięzców teczkę i długopisy, a dla koleżanki-zwycięzcy perfumy. Takich imprez na przedwiosenny okres jest ciągle za mało, a miejscowości podobnych do Rębkowa dużo w województwie”.

Prasa lokalna wspominała też inne miejscowości gromady Wola Rębkowska. „Miętne – to do niedawna jedna z bardziej zacofanych wsi powiatu garwolińskiego. Gdy w 1963 roku zakładano tu kółko rolnicze, nie było chętnych do zarządu. Nie było to dyktowane wrodzoną skromnością charakteru. Nikt nie chciał przyjąć stanowiska dającego innym okazję do wzmożonej krytyki i osobistych ataków na prezesa. Po prostu zwykły antagonizm kilku ludzi utrudniał postęp we wsi. Trudno powiedzieć z jakiego powodu istniały dwa zwalczające się obozy, potwierdzające starą prawdę „zgoda buduje, niezgoda rujnuje”. Toteż poprzedni zarząd kółka nie miał się czym pochwalić wobec swej gromady. W lutym ubiegłego roku [1965] na walnym zebraniu kółka wybrany został prezes Bolesław Gawryś, który energicznie zabrał się do pracy wespół z pozostałymi członkami zarządu. Zarząd w następnym miesiącu zakupił 2 zestawy maszynowo-traktorowe, a w bieżącym roku jeszcze dwa nowe.”  Według artykułu obroty kółka wzrosły. Należało do niego 48 gospodarzy spośród 108. „We wsi zrobiono w czynie społecznym 500 metrów dróg dojazdowych. Dalsze plany prac społecznych to splantowanie terenu przed Domem Ludowym i urządzenie placu gier i zabaw dla dzieci i młodzieży. Dużo się też liczy na powstałe ostatnio Koło Gospodyń Wiejskich. Przewidziane są kursy krawieckie, gotowania, sanitarne dla członkiń. Chociaż z Miętnego drogi rozchodzą się we wszystkich kierunkach, to jednak kontakt ze światem jest utrudniony. Kino objazdowe, rzadko tu docierające, przestaje wystarczać. Brak tu biblioteki i klubo-kawiarni. Brak organizatora działalności kulturalnej. Dużą nadzieję łączą wszyscy z planem utworzenia w Miętnem większego ośrodka międzykółkowego z 14 zestawami maszynowo-traktorowymi. Mieszkańcy wsi traktują ten fakt jako dalszy krok do kultury i dobrobytu”- pisała prasa.

W Woli Rębkowskiej działało przedszkole. W latach sześćdziesiątych kierowały tą jednostką Halina Janowska oraz Maria Zarzycka. Przedszkole było wzorowo zorganizowane, posiadało wiele pomysłowych przedmiotów na placu zabaw. Ostatnie wybory do gromadzkich rad narodowych przeprowadzono 1 czerwca 1969 roku. W skład GRN wybrano:

  • Lenarcik Stanisław,
  • Szczypek Henryk,
  • Mędziło Michał,
  • Rękawek Zygmunt,
  • Tobiasz Franciszek,
  • Aluchnia Antoni,
  • Szczepański Bolesław,
  • Karczmarczyk Stefan,
  • Witak Stefan,
  • Piotrowski Jan,
  • Piętka Maria,
  • Szostak Stefan,
  • Wójciak Stanisław,
  • Samul Henryk,
  • Barejko Bolesław,
  • Radziej Zbigniew,
  • Lusawa Władysław,
  • Szczypek Eugeniusz,
  • Podgórska Teresa,
  • Świderski Jan,
  • Stępień Józef,
  • Rękawek Czesław,
  • Adamski Jan,
  • Sasimowska Krystyna,
  • Miernicki Florian,
  • Piesio Alicja,
  • Stoń Piotr.

O miejscowości Miętne prasa pisała także w 1970 roku. „W Miętnem, wsi położonej od Garwolina o 3 km działają, przejawiające wiele inicjatywy, dwa koła ZMW: przy Szkole Rolniczej oraz wiejskie. Mimo to młodzież nie jest pozbawiona kłopotów. W 1959 roku mieszkańcy wsi w czynie społecznym, zbudowali tu Dom Strażaka, wraz ze świetlicą. Wiele sobie obiecywała młodzież po tej świetlicy, a przede wszystkim, że będzie miała gdzie zorganizować zebrania, odczyty, wieczorki taneczne itp. I tak było przez kilka lat. Współpraca z OSP układała się bardzo dobrze. Dziwi więc obecnie wszystkich fakt, że kierownictwo OSP zabroniło ostatnio młodzieży korzystania z Domu Strażaka. W związku z tym wiejskie koła ZMW, organizując przy pomocy TWP stałą akcję odczytową pod hasłem „Akcja Młodzież” zmuszona jest prosić o salę kierownictwo Zasadniczej Szkoły Rolniczo-Drobiarskiej. A tymczasem, odkąd młodzież przestała się opiekować świetlicą, sala wraz ze sceną została zdewastowana, zniszczona jest podłoga, w oknach powybijane szyby, a że drzwi do sali są stale otwarte, wstęp ma każdy we dni i w nocy. Mieszkańcy wsi bardzo się martwią, że ich praca idzie na marne. Kto za to odpowiada. Jakie są przyczyny tego stanu? O wyjaśnienie prosimy nie tylko OSP w Miętnem, ale także władze GRN”. Prasa milczy na temat jak problem rozwiązano.

W gromadzie Wola Rębkowska na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych agronomem był Ryszard Janisiewicz – aktywny działacz ZMW, członek ZP ZMW w Garwolinie i przewodniczący Zarządu Gromadzkiego ZMW w Woli Rębkowskiej. Był delegatem młodzieży powiatu garwolińskiego na zlot Młodych Przodowników Pracy i Nauki w Warszawie.

Telefon w latach siedemdziesiątych był wielką rzadkością na wsi. W 1972 roku prasa pisała na temat perypetii z telefonem w Woli Władysławowskiej. „Założony przez Obwodowy Urząd Pocztowo-Telekomunikacyjny w Otwocku telefon początkowo tylko odbierał, następnie na interwencję zaczął odbierać i nadawać chociaż wciąż występowały trudności w przeprowadzaniu rozmów. Stan taki trwał do czasu, gdy pewnego dnia zaczęły się palić przewody telefoniczne – i dzięki tylko odwadze właściciela mieszkania nie doszło do groźnego pożaru. Powtórna interwencja w UPT spowodowała ponowne podłączenie aparatu. Zdawało się, że będzie teraz wszystko w porządku. Tymczasem w trakcie opadów deszczu nastąpiło przebicie energii elektrycznej co omal nie spowodowało porażenia osoby korzystającej z aparatu.” (artykuł opisuje dalsze perypetie telefonu w Woli Władysławowskiej).

Z końcem 1972 roku gromada Wola Rębkowska została zlikwidowana i włączona w skład nowo powstałej gminy Garwolin.

Fragment akt GRN Marianów (Archiwum Państwowe Warszawa/Otwock)

Akta PGRN Ruda Talubska (APW/Otwock).

Akta PGRN Ruda Talubska (APW/Otwock).